خدایا مهمان نمی‌خواهی؟

بسم الله الرحمن الرحیم

حلول ماه مبارک رمضان بر عموم شیعیان مبارک باد.

سوره بقره آیه 183{ یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلىَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون‏ }{ اى کسانى که ایمان آورده ‏اید روزه بر شما واجب شده همانطور که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود و این دستور براى آن است که پاک و پرهیزکار شوید}

این همه کار را که از صبح تا شب تمرین کردیم تازه وقت آن است که خدا چیزی علی الحساب به عنوان پاداش همان روز هدیه مان کند، این پاداش پایان چندین ساعت انتظار برای خوردن و آشامیدن است، می‌توانی یک سفره بزرگ پهن کنی از شیر و چای و آب جوش، از عسل و خرما، حلیم دارچینی و آش داغ در آن بچینی و با چشیدن اولین غذا پس از این همه ساعت، لذت دنیا را به خود هدیه کنی.

فاصله بین دو بار بالا آمدن ماه است، فاصله بین این‌که ماه اول با هزار سختی و بدبختی و به کار گرفتن انواع و اقسام چشم مسلح و غیر مسلح در آسمان پیدا شود و بعد کم کمک بزرگ شود و داسی شکل و بعد هلالی و بعد قرص کامل و بعد باز به زوال برود تا اینکه ناپدید شود و بتوانیم عید فطر را در بوق و کرنا کنیم.

قرار است خدا یک سفره بزرگ پهن کند، گوش به گوش پیر و جوان و زن و مرد و غنی و فقیر و گدا و دولتمند کنار هم یک ماهی دور این سفره بنشینیم و مهمان خدا جان باشیم.

یک مهمانی بزرگ، همه جوره هم از همه‌مان پذیرایی خواهند کرد، وقت خواب و خوراک، اصلا می‌گویند توی این روزها خواب هم که باشی باز از این مهمانی پاداش می گیری.

30 روزی خدا تصمیم می‌گیرد هر آنچه که در دارد و گاهی ز رحمت می‌گشاید و ز حکمت می‌بندد برای همه باز کند که برای 11 ماه دیگر سال توشه رحمت و برکت و خوشبختی داشته باشند.