شباهت امام حسین(ع) و قرآن کریم

وجود مقدس امام حسین(ع) در تمامی صفات و خصایص و معجزات مانند قرآن کریم است.

از این رو به مواردی از آن اشاره می کنیم:

۱_قرآن سید الکلام است،امام حسین(ع) سید الشهدا است.

۲_قرآن مجید شافع است کسی را که تلاوت کند او را مداومت بر قرائتش داشته باشد، امام حسین(ع) هم شافع است و شفاعت می کند کسی را که او را زیارت کرده است و بر او گریه کرده است.

۳_ همانطوری که قرآن کریم « هدی للناس الی الاسلام و بینات عن الهدی و الفرقان»است، وجود امام حسین(ع) هم هدی للناس است به سوی ایمان و بینات من الهدی و الفرقان است  بین اهل حق و باطل است در روز شهادتش هست.

۴_ اگر قرآن عظیم است و «القرآن العظیم» است، امام حسین(ع) نیز سوابق عظیمی دارد یعنی «عظیم السوابق» است.

۵_قرآن مجید کتاب مبین است، امام حسین(ع) هم امام مبین است.

۶_قرآن همیشه تازه است کهنه نمی شود. با گذشت زمان کهنه نمی شود و بتکرارکردن آن خسته کننده نیست و هر قدر بخوانی و تکرار کنی خستگی نمی آورد. مانند مشک عطر است که هر قدر تکرارش کنی عطرش و صنوعش زیاد می شود، وجود امام حسین(ع) هم این چنین است.

۷_ قرآن معجزه است با اسلوب خودش وبا معانیش تماماً معجزه است، امام حسین(ع) هم معجزه است با سر مقدس و بدن مبارکش تماماً.

۸_اگر در صحیفه ی سجادیه درباره قرآن مجید می خوانیم« و میزان القسط» ، امام حسین(ع) می فرماید«امرت بالقسط».

۹_اگر قرآن موعظه ی پرودگار است، «موعظة من ربکم»، امام حسین(ع) در عاشورا فرمود: عجله کنید تا شما را به حق موعظه کنم«لا تعجلوا حتی اعظکم بالحق».

۱۰_اگر قرآن مردم را به رشد هدایت می کند« یهدی الی الرشد»، امام حسین(ع) نیز می فرماید : من شما را به دو را رشاد دعوت می کنم«ادعوکم الی سبیل الرشاد».

۱۱_ قرآن مجید قرائتش و گوش دادن و استماع آن عبادت است و نظر کردن به او عبادت است،امام حسین(ع) همچنین است. مرثیه ی آن حضرت و گوش دادن به مرثیه امام حسین(ع) عبادت است و در مجلس عزایش نشستن عبادت است و غم وغصه خوردن و محزون شدن برای مصیبت امام(ع) عبادت است.

۱۲_قرآن مجید عدد سوره هایش ۱۱۴ تا است ، در وجود امام حسین(ع) هم ۱۱۴ تا زخم شمشیر بوده است.

۱۳_ اگر قرآن یقین و حقی است« وانه لحق الیقین» ،در زیارت امام حسین(ع) نیز می خوانیم: آنقدر صادقانه و خالصانه عبادت کردی که به درجه ی یقین رسیدی «حتی اتاک الیقین».

۱۴_اگر قرآن مقام شفاعت دارد« نعم الشفیع القرآن»(۱۴)، امام حسین(ع) نیز مقام شفاعت دارد« و ارزقنی شفاعة الحسین».

 ۱۵_ اگر در دعای چهل و دوم صحیفه سجادیه درباره قرآن می خوانیم که پرچم نجات است، «علم نجاة»، در زیارت امام حسین(ع) نیز می خوانیم او نیز پرچم هدایت است«انه رایه الهدی».

۱۶_اگر قرآن شفادهنده است « و ننزل من القرآن ما هو شفاء»، خاک تربت امام حسین(ع) نیز شفاست«طین قبر الحسین شفاء». قرآن مجید شفاء و رحمه للمؤمنین است، امام حسین(ع) شفاءالصدور است و تربت پاکش برای جمیع مرضها شفا است و رحمه للمؤمنین است. اکثر سعادت اهل بهشت به وسیله تربت و به برکت وجود امام حسین(ع) است.

۱۷_ اگر قرآن منار حکمت است. امام حسین(ع) نیز باب حکمت الهی است«السلام علیک یا باب حکمة رب العالمین».

۱۸_اگر قرآن امر به معروف و نهی از منکر می کند«فاقر آن آمر و زاجر» امام حسین (ع) نیز فرمود: هدف من از رفتن به کربلا امر به معروف و نهی از منکر است« ارید أن آمر بالمعروف و انهی عن المنکر».

۱۹_ اگر قرآن نور است«نوراً مبینا»، امام حسین(ع) نیز نور است«کنت نورا فی الاصلاب الشامخه».

۲۰_اگر قرآن برای تاریخ و همه مردم است« لم یجعل القرآن لزمان دون زمان و لاللناس دون الناس»، درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم که آثار کربلا از تاریخ محو نخواهد شد.«لا یدرس أثره و لا یمحی اسمه».

۲۱_اگر قرآن کتاب مبارکی است«کتاب انزلناه الیک مبارک»، شهادت امام حسین(ع) نیز برای اسلام سبب برکت و رشد آن است«اللهم فبارک لی فی قتله».

۲۲_ اگر در قرآن هیچ انحرافی نیست، غیر ذی عوج، درباره امام حسین(ع) نیز می خوانیم: لحظه ای از حق به باطل گرایش پیدا نکرد.«لم تمل من حق الی الباطل».

۲۳_ اگر قرآن، کریم است« انه لقرآن کریم»، امام حسین(ع) نیز دارای اخلاق کریم است«و کریم الخلائق».

۲۴_اگرقرآن ریسمان محکم است«ان هذا القرآن ... العروة الوثقی»، امام حسین نیز کشتی نجات و ریسمان محکم است.«ان الحسین سفینةالنجاةو العروة الوثقی».

۲۵_ اگر قرآن بنیه  دلیل آشکار است« جائکم بینة من ربکم»، امام حسین(ع) نیز اینگونه است« اشهد انک علی بینه من ربک».

۲۶_اگر قرآن را باید آرام و با تأنی تلاوت کرد« و رتل القرآن ترتیلا»، زیارت قبر امام حسین(ع) را نیز باید با گام های آهسته نجات داد«وامش بمشی العبید الذلیل».

۲۷_ اگر تلاوت قرآن باید با حزن باشد«فاقروه بالحزن»، زیارت امام حسین(ع) نیز باید با حزن باشد«و زره و انت کئیب شعث».

آری، حسین(ع) قرآن ناطق و سیمایی از کلام الهی است.

۲۸_ قرآن مجید را ولید ملعون گشود وقتی که این آیه آمد« واستفتحوا و خاب کل جبار عنید» (۴۱)غضبناک شد قرآن را پیش چشمش گذاشت و آن را هدف تیر قرار داد و منعون گفت:

تهدونی بجبار عنید                                 فها اناذاک جبار عنید

اذا ما جئت ربک یوم حشر                         فقل یارب مزقنی الولید

ولید به وسیله تیر قرآن مجید را پاره پاره کرد. امام حسین(ع) هم روز عاشورا قوم کفار را هر چه موعظه کرد و خطبه خواند ثمری نبخشید و امام(ع) را مانند حلقه وار کرده و چهار طائفه شدند و امام(ع) را هدف خودشان قرار دادند . یک عده با شمشیر و یک عده با تیر انداختن و یک عده با سنگ انداختن امام(ع) را احاطه کردند و شهید کردند.

۲۹_القرآن مجید فیه السطر و الکلمات و الحروف، در قرآن مجید سطرها و حروفی وکلماتی وجود دارد ، در وجود امام حسین(ع) هم سطرهائی از ضرب سیوف و شمشیرها و کلماتی از طعن الرماح و نوک نیزها وجود داشت.